Lente

Ik ben bijna weer zover. Ik kan bijna weer verliefd zijn op het leven..Nee, begin nou niet af te haken. Ik heb soms echt verliefde gevoelens, compleet met vlinders en al voor het leven. Evenzo kan ik mij precies het tegenovergestelde voelen, dat is het voorrecht van een emotioneel persoon denk ik dan. Geen piek te hoog voor mij, geen dal lager ...

Vandaag ook zo'n dag. In een moeilijke periode warmte krijgen uit onverwachte hoek, gewoon spontaan. Dat maakt mijn zingevingsvragen een stuk makkelijker te beantwoorden. Geen verdere diepzinnige gedachten nu, toch nog wat over gehouden van Bali?

Verpeinzen

Ik zit op Bali. Zit op Bali. Klinkt als ik zit op een Fat Boy. Hoe dan ook, ik ben er. Ik ben er ook bijna niet meer. Op Bali dan natuurlijk. Waarom ik gegaan ben? Dat komt omdat ik dacht dat ik wel wat zon kon gebruiken, je weet wel. Nou die zon heb ik gehad maar ook nog andere dingen. Dingen die ik eigenlijk al wel wist hoor. Je kunt je Shit niet in NL achterlaten. Goh wat een eye opener. De boeken staan er vol van. Niet dat ik dacht dat ik dat kon hoor, ik weet wel beter. Maar ik had HOOP. Suf natuurlijk. Hier op Bali is een hele andere leefcultuur. Ook met andere normen en waarden. Een ding blijft echter hetzelfde, man jaagt op vrouw. Getrouwd of niet. Dus waar ik in Egypte aanbiedingen kreeg van kamelen en everlasting mintthee, krijg ik  hier kleine androgyne types die in ene geen vrouw meer hebben, wel kinderen en mij graag willen masseren. My ass. (die ook, want hier op Bali masseren ze alles..ALLES)

Nee dank je. Ik heb mijn tijd wel beter te besteden. Ik verpeins mijn tijd en ik verzon mijn tijd als in zonnen/baden. Niet dat dat veel oplevert maar wel genoeg om me beter te voelen. Beter dan het nulpunt van vertrek. Jammer dat ik morgen weer 18 uur in het vliegtuig mag zitten.

Genoeg te verpeinzen.